հնչյունական կրկնություններ

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hnt͡ʃʰjunɑkɑn kɾknutʰjuˈnːɛɾ]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (ոճբ․) կրկնաբերության մի տեսակը, երբ խոսքին արտահայտչություն տալու և բարեհնչություն ստեղծելու նպատակով կրկնվում են հնչյունները


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Ֆ․Հ․ Խլղաթյան, Ոճաբանական տերմինների բառարան տեղեկատու, Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1976 — 111 էջ։