հնչյունային
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hnt͡ʃʰjunɑˈjin]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հնչիւնային
վանկեր՝ հ(ը)նչ•յու•նա•յին
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- նույնն է՝ հնչյունական
- հնչյուներով դրսևորող՝ իրականացվող՝ տեղի ունեցող ◆ հնչյունային լեզու
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս հնչյունական
Արտահայտություններ
խմբագրել- հնչյունային գիր (լեզվբ․)
- գրի այնպիսի համակարգ վորի մեջ յուրաքանչյուր հնչյուն գրվում է միայն մեկ տառով և յուրաքանչյուր տառկարդացվում է միշտ միևնույն հնչյումով
- նույնն է՝ հնչյունագրություն
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։