հնչյունի անկում

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [hnt͡ʃʰjuni ɑŋˈkum]

Բացատրություն

1. (լեզվբ․) հնչյունափոխական այն երևույթը, երբ հնչյունական շղթայի մեջ մտնող այլ հնչյունների ազդեցությամբ (փոխազդեցական հնչյունափոխություն) բառերի որոշ հնչյուններ (հնչույթներ) հնչյունաշղթայից դուրս են ընկնում, այլևս չեն արտասանվում, ինչպես՝ գրաբարի բառավերջի յ-ն ձայնավորներից հետո (ծառայ>ծառա, սատանայ>սատանա), արդի հայերենում՝ անկողին>անկողնակալ, աշուն> աշնանավար, Մեղրու բարբառում՝ անանուխ> նանուխ, երեկո > րակու, գորտնուկ> գոռնուկ և այլն

Հոմանիշներ

1. հնչյունի կորուստ
2. անկում

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝ выкидка звука (ru) ‎(vykidka zvuka), падение звука (ru) ‎(padenije zvuka), выпадение звука (ru) ‎(vypadenije zvuka)
• անգլերեն՝ sound disappearance
• ֆրանսերեն՝ chute de son
• գերմաներեն՝ Schwund, Ausstoßung

Աղբյուրներ

• Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։