Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hnt͡ʃʰjuni sɾutʰˈjun]

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) համեմատաբար բարձր նոտայով արտաբերվող հնչյունների, հատկապես (սուր տոնով) արտաբերվող ձայնավորների հատկությունը

Հոմանիշներ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։