հնչուն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hnt͡ʃʰun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ հ(ը)ն•չուն
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- հնչող, հնչյուն՝ ձայն հանող
- հնչեղ
- (փխբ․) քաղցր՝ դուրեկան ձայն հանող
- (փխբ․) մեծադղորդ, շռայլորեն ասված՝ խոստացված
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե՛ս հնչեղ
Արտահայտություններ խմբագրել
- հնչուն դրամ - հնչող դրամ, մետաղադրամ
- հնչուն կինո - կինո, որ պատկերների հետ հաղորդում է նաև ձայնը (խասակցություն, երգ, երաժշտություն են) խոսող կինո
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։