Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hɔɡɛɡɑɾutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հոգեգարութիւն

վանկեր՝ հո•գե•գա•րու•թյուն 

Ստուգաբանություն խմբագրել

հուն. psicho-հոգի

Գոյական

  1. (ախտբ․) գլխուղեղից վնասվելուց առաջացող հիվանդագին վիճակ,
  2. մարդու հոգեկան գործունեության խանգարում, հոգեխանգարմունք (պսիխոզ)
  3. (սոցաշխ․) հոգեկան խանգարում` կապված արտաքին աշխարհի ընկալման լուրջ ձևախեղման հետ, դրսևորվում է զառանցանքով, գիտակցության մթագնմամբ, հիշողության խանգարմամբ և այլն

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. հոգեխանգարմունք, հոգեխանգարում

Արտահայտություններ խմբագրել

Թարգմանություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Աշոտ Եսայան, Սոցիալական ոլորտի բառարան («Հույսի կամուրջ» ՀԿ), Երևան, 2005 — 344 էջ։