Հայերեն դարձվածք

  1. սաստիկ տանջվել, չարչարվել ◆ - Աղջկանը մինչև ճանապարհի բերի, հոգիս բերանս եկավ: (Պերճ Պռոշյան) ◆ Ինք երթա ասոր անոր տունը լվացք ընե, հոգին բերանը գա, տղան դպրոց ղրգե։ Անդրանիկ Ծառուկյան ◆ - Գործ չկա... հոգինիս պերաննիս կու գա կոր, մինչև քի [«որ»] հացի մը փարա կը ճարենք կոր նե [«եթե»]։ ◆ Ծալվում են հոգնած ծընկները տակին, / Քըրտինքը վազում ճակատից ներքև, / Բերանն է հասել - թռչում է հոգին, / Աչքերը մըթնում, շընչում հետևիհեև։ Հովհաննես Թումանյան ◆ - Ո՜ւֆ Աստված վկա, հոգիս բողազս եկավ։ ◆ - Մինչև քեզ տուն տարա, հոգիս բերանս եկավ: Գուրգեն Մահարի ◆ Մինչև օրը մթնացրեց, հոգիս բերանը հավաքվեց։ ◆ - Մարդ ենք, էլի՜ հոգիներս բերաններս, ուզածներս՝ չլինող։ Սերո Խանզադյան
  2. համբերությունը հատնել ◆ Հազիվ զսպում եմ մըրրիկը սրտիս, / Ա՜խ, սակայն հոգիս բերանս է գալիս: (Ավետիք Իսահակյան) ◆ - Մարսու'պ [Մարսո'ւբ]. ա'լ հոգիս բերանը եկավ, թա [«մինչև»] բերանս եկավ: ◆ Կնոջ հոգին բերանը եկած էր, այլևս չէր կրնար հանդուրժել։ ◆ - Հերիք ա, հոգիս հրես էկել, դեմ ա առել: Իմ մատաղ օրերը սև ու մութ ա արել։ Ն-Դ ◆ - Ես արդեն շշմել եմ, հոգիս եկել բուկս է հասել... որովհետև Սառան հանգիստ չի տալիս ինձ

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։