(ձեռքը հավաքել) ճնշման մեջ՝ ճնշված պահել ◆ Մեկին մեր գյուղում մի թիզ հող ունի,/ Թքես մի ծերից մյուս ծերը կընկնի./ Ոչ ինքն է վարում, ոչ տալիս մեկին,/ Բուռն է հավաքել գյուղացու հոգին: Հովհաննես Թումանյան◆ - Բախշին էլ հոգիս ձեռքն էր հավաքել. աչքը որ աչքիս էր ընկնում, Լեո ս բռնում էր։ Լեո
նեղը լծել, պատին դեմ անել ◆ - Ասում են՝ ձեր մովրովինհենց օրնա քցել,Սմբա՛տ, որ քո նոքարի գլուխը չգա... հոգին բուռնա հավաքել: (Պերճ Պռոշյան)◆ - Ի՞նչ ես հոգիդ բուռդ հավաքել:Էշիս հետ դավի ունես, գնա, իրան ասա։ (Խաժակ Գյուլնազարյան)
