Հայերեն դարձվածք

  1. խելք անել, անդրադառնալ. իրեն հաշիվ տալ ◆ «Վեր կացար տեղիցդ, տո մեկ Աստծուն փա՛ռք տուր ... հոքիդ մի՛տդ բեր ու հետո ուզածդ արա է՜»: (Խաչատուր Աբովյան) ◆ - Հալիվորը խելքը տվել ա հորեղբորդ, հոգին էլ միտը չի քցում: Ստեփան Զորյան
  2. խղճով վարվելու հակվել ◆ Ի՛նչը կարող է արդյոք ազդել պապիս, որ նա մեղմանա, որ ինչպես Վառոն է ասում՝ «հոգին միտը գցի», այդ բաժանքը կատարի։ Ստեփան Զորյան ◆ - Թե որ իր հոգին միտը գձող մարթ էր էլել նա հա՛, ինքը իր ձեռքովըն էլ լավ փայ կաներ ազքատների վրա։

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։