Հայերեն դարձվածք

  1. սիրտը նեղվել անձկության պահ(եր) ունենալ ◆ Առտուները թանձր մշուշ մը քարի պես կ'իջներ աղջկան սիրտին ու անոր արդեն նեղ հոգին կը պզտիկնար, կ'անձկանար ու նոպանները իրարու կը հաջորդեին։ Հակոբ Օշական

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։