խեղճը կորցնել, սիրտը սևացնել ◆ - Իմացի'ր, Գրիգո'ր, վատ կլինի, որ հոգիդ էս անգամ էլ սևացնես: (Նաիրի Զարյան)◆ Ապա այն ըունը (որ կեղծ թղթերով, / Հոգիս աևելով, սըտով ու զորով, / Իբրև պարտիք տեղ, առա այն խեղճից / Ու իրան լավով դուրս արա միջից...: Հովհաննես Թումանյան◆ Ո՞ւր էր տեսնվեր այսքան անխղճություն, չամչնալ [չամըչնալ], հոգին սևել:
խղճի դեմ բան անել, մեղք գֆործել, սիրտը սևացնել ◆ - Չենք կարող հոգիներս աևացնել և ասել, որ գործակալն յուր վերցրածները բոլորն ինքն է ուտում։ (Պերճ Պռոշյան)◆ Ես հոգիս սևցունել չեմ ուզեր, ամեն բան առաջուց կ'ըսեմ որ վերջին ինծի չբռնեն։ Հակոբ Պարոնյան
կասկած ունենալ ◆ - Հոգիս նրա վրա եմ սևում, համա վախում եմ սխալ ըլնեմ։
