մեռնել Կաղապար:+ փխբ◆ Կամ նա կենդանանա, կամ ինքը նրա ոտի տակին հոգիս տա: (Խաչատուր Աբովյան)◆ Մեկ էլ հանկարծ լսեց.-«հոգիդ տո՛ւր, ղանջըղ [«քած»]»։ Հրաչ Զարդարյան◆ Տեսանք որ հոգիս դժար կտամ, Տրդատիս պատկերը բերեք սրտիս վրա դրեք։ Հրաչ Զարդարյան◆ Հյուղակեն չէր իջած իր տղոցը քով տալու իր հոգին: Օշ. ◆ Դինջ ու հանգիստ հոգին էրիտ [«տվեց»]։ Սունդ. ◆ Թաքավորը ըսես ի ու հոքին նյաս: Նառդան ◆ Հենց էնա վերջին սհաթն էր մնացել, որ բերդը հոգին տա: (Խաչատուր Աբովյան)◆ Ավելի մարդկային կլինի թողնել, որ կայսրությունը հոգին առանց երկար տանջվելու տա: «Հայք»
մահամերձ մեռնելու վրա լինել ◆ Անգամ մը այդ որոշումը տալեն ետքը հնզըրը [«խոզը»] հոգին կու տարր բայց ոչ մեկ բառ։ Օշ. ◆ Երկար ատեն աչքերը բաց, հոգին տալով, ինձ նայեցավ։ Սիամ.
