Հայերեն դարձվածք

  1. ինչ-որ բանից կոտրվել, խոր ցավ զգալ, սիրտը փշրվե լ◆ Մատս դրել եմ վերքի վրա, խոսեցնեմ քիչ էլ՝ կփղձկա Մուրոն...կփշրվի հոգին ու ես էլ չեմ կարող հավաքել։ («Ավ.») ◆ Սումբաթը քայլում էր փշրված հոգով և բնավ չեր զգում, թե ինչպես է ոտքը դիպչում ճանապարհի սուր քարերին։ Սերո Խանզադյան

Աղբյուրներ խմբագրել

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։