Հայերեն

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) թվի քերականական կարգի տարատեսակներից մեկը, որ հատուկ է հոլովվող և խոնարհվող բառերին (գոյական, դերանուն, բայ և ածական՝ այն լեզուներում, որտեղ ածական որոշիչը թվով համաձայնում է որոշյալի հետ), ըստ որում՝ սովորաբար գոյականների ու դերանունների հոգնակին ցույց է տալիս մեկից ավելի առարկաներ, իսկ բայերի ու ածականների հոգնակին՝ որ հատկանիշը հատկացվում է մեկից ավելի առարկաների

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. բազմաբար, ոմանքական, հոգնական, մեքական, բազմավոր, բազմավորաբար, բազմավորական, եզերքական, ինքյանքական, հոգնականապես

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։