Հայերեն դարձվածք

  1. մտերմորեն դիմելու արտահայտություն է ◆ - Ծո՛, հոգուդ մատաղ, մեր զինվորը զենքի դիմաց վիզ չի ծռե։ (Մ․ Սարգսյան) ◆ - Մի տես, հոգուդ մեռնեմ, կնանի՜ք են բերել, որ հետները կռվեմ։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ - Ըսի՝ ա՛յ հոգուդ մեռնիմ, ջաղացը թողել չախչախի ետևն եք ընկել։ (Մ․ Սարգսյան) ◆ - Մեզ ախր, հոգուդ սատկեմ, զոռով են բերի։ Ստեփան Զորյան
  2. կաթոգին սիրո արտահայտություն է ◆ - Աղջի, հոգուդ մատաղ, կնա՛ երկնեցիր։ (Ավետիս Ալիքսանյան) ◆ - Վա՜խ, հոգուդ մեռնեմ, Հայաստանի արև։ Անժելա Ստեփանյան ◆ - Քալի՞ն։ Վայ, ես նրա հոգուն մեռնեմ. նա աղջիկ չէ, նա հրեշտակ է։ Ն-Դ ◆ - Հայ տղանները, ես մեռնիմ անոնց հոգուն, այնպես կռվեցան, աժտահաներու [«աժդահաներու»] պես։ Սիմ ◆ - Աղճո ջան, ես քո հոգուն սատկեմ, հըլը դու ինծի հեչ։ Դերենիկ Դեմիրճյան
  3. խնդրանքով դիմելու արտահայտություն է ◆ - Մյուտյուր [մյուդյուր, «գավառապես»], փաշա՛ս, հոգուդ մատաղ, տղաս բռնեցին։ Աշոտ Հովհաննիսյան ◆ - Օ՛ֆ, քեռկի՛ն, ես ալ քու հեգուդ մատաղ, անգամ մըլ ըսե։ (Թլկատինցի) ◆ - Ա՛ղա, ջան, ա՛ղա, քու հոգուն մեռնիմ, ա՛ղա ջան (մի՛ ծեծիր)։ Գաբրիել Սունդուկյան ◆ - Հոգուդ սատկեմ, Մարգարյան, ապասիր։ Ն-Դ

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։