Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ հո•դա•բաշխ

Ստուգաբանություն

որի բաղադրիչ մասերը՝ տարրերը միմյանցից բաժանված են, տարորոշ, հոդորոշ ◆ հոդաբաշխ լեզու
(փխբ․) որոշակի, պարզորոշ (լեզվի՝ խոսքի մասին)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ articulate գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ членораздельный (ru) ‎(členorazdelʹnyj), поддающийся расчленению на составляющие элементы (ru) ‎(poddajuščijsja rasčleneniju na sostavljajuščije elementy) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։