հոլ

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ հոլ 

հոլ1

1. Սեբաստիա՝ մանկական խաղի մենակետը

հոլ2

1. Արարատյան, Կարին, Մուշ, Սասուն, Սեբաստիա՝ Կոնաձև փոքր փայտյա խաղալիք՝ ծայրին ուռուցիկ մեխ խփած, որը հարթ գետնի կամ սառույցի վրա լարով կամ մտրակով պտտեցնում են ◆ Մատոն յէքա մարթ էր էղե, կէնա հոլ կխաղար (Ձեռագիր)
2. Այնթապ՝ այն քարը, որը շրջանագծի կենտրոնում են դնում և ուրիշ քարերով հարվածելով աշխատում են գծից դուրս հանել
3. Մոկս՝ մկունդ, գուրզ ◆ Տավիթ ձեռ թալեց, հոլն բռնեց Սասնա ծռեր

հոլ3

1. Ղարաբաղ՝ գործածվում է կապակցության մեջ

Արտահայտություններ

1. հոլ կենալ - խոյերի միմյանց հետ կռվելը, ճակատ-ճակատի խփել

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։