հողի տակ պառկել

Հայերեն դարձվածք

1. մեռած, թաղված լինել ◆ -Է՜յ գիտի Միրզա Մեհդի, ականջ կանչե՝ թե որ ողջ ես, թե էն է՝ պառկել ես հողի տակ, տղեքդ ողջ ըլնեն։ (Աթաբեկ Խնկոյան) ◆ Էս չեմ պառկիյ, մարիյ, / Սև հողի տակը: «Սալնջախ եմ ձգեր...» ◆ Թողնի, որ մարդիկ հանգիստ նստեն հենց հողի վրա ու սիրեն հողը, թեկուզ և մտնեն հողի տակ: ՍտԱլ. ◆ Վաղուց է պառկած Մոսին հողումը, / Վաղուց հեռացա՛վ նա փուչ աշխարհից։ ՎՄիր. ◆ Ու նույն իղձեր սրտաբուխ, / Թ 'էր Միսաքին արև այսքան կարճատև, / Թե հողին հանգչեր պիտի հասակ բարեձև։ (Գրիգոր Զոհրապ)

Աղբյուրներ

1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։