Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ հող•մա•բաշ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Ածական

  1. (փխբ․) (բնստ․) հողմի հանդիսացող ◆ թամբեց աշունը հողմաբաշ իր ձին (Նաիրի Զարյան)
  2. հողմի նման սլացող

Հոմանիշներ

խմբագրել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել