հոյաշուք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɔjɑˈʃukʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ հո•յա•շուք
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- հոյակապ շուք՝ շքեղություն ունեցող, շքեղաշուք
Հոմանիշներ
խմբագրել- հոյակապ, փառահեղ, փառավոր, փառաշուք, հոյակերտ, շքեղ, վեհաշուք, հոյաշեն, հոյագեղ, հրաշագեղ, հոյակազմ, հոյաշքեղ, հոյատես, հոյատեսիլ, հոյատեսք, պայծառակերտ, ճարտարագեղ, ճարտարակերտ, երկնակերտ, պայծառաշեն, վայելչաշեն, գեղեցկաշեն, շուսաշուք, (հնց․) մեծագործ, պայծառահարդար, հոյեղ
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։