հոնած
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [hɔˈnɑt͡s]
վանկեր՝ հո•նած
- Վան, Խարբերդ՝ բոլորիս առաջ ընթացող և արագ հնձող հնձվոր ◆ Մեր հոնածը Արթուրն էր, որի հոնի մեծությանը ոչ ոքի հոնը չէր հասնում։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։