Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ յոպոպ

վանկեր՝ հո•պոպ

Ստուգաբանություն

Կրկնավոր բնաձայնական կազմություն, որը զուգահեռներ ունի հնդեվրոպական և ոչ հնդեվրոպական լեզուներում։

բուբու, սանտրգործի, սանտրեգլուխ, սանտիկ, սանտրիկ, պուպու, պապունիկ, երեւսաղեմի, խորոզիկ (կենդբ․) (բրբ․)

Բաղադրյալ բառեր
հոպոպավոր հոպոպել

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ hoopoe ռուսերեն՝ удод (ru) ‎(udod)

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Վիքիպեդիայում հոդված կա հետևյալ թեմայով՝ Հոպոպ: