հոռանալ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ հո•ռա•նալ
- Արարատյան, Ղարաբաղ, Մուշ, Ալաշկերտ՝ ազատ պարապ-սարապ ապրելով գործի համար անպետքանալ, գորրծ անել չիմանալ ◆ Տղադ հոռացել ա, էլ չի ուզում աշխատել։ (Ձեռագիր)
- շատ փարթամանալուց նվազ պտղաբեր դառնալ ◆ Ժամանակակից առաջ ջրելը պատճառ կլինի բամբակի հոռանալուն: Սահակ Ամատունի
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։