հոտուկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [hɔˈtuk]
վանկեր՝ հո•տուկ
- ծաղկեփունջ, մի տեսակ բույս, որ ունի շատ դառը համ և գործ է ածվում իբրև դեղանյութ
- Մուշ՝ հոտած, նեխած ◆ Մսի տէրն էլ գինա ուր մի հոտուկ ա։ Ահ
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։