հորդոր

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [hɔɾˈdɔɾ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ յորդոր

վանկեր՝ հոր•դոր 

հորդոր 1

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *ordh-՝ *er-, *or- «շարժել, հուզել, բարձրացնել» արմատից՝ *-dh- աճականով և -որ ածանցով. հմմտ. հունարեն όροθύνω «գրգռել, հուզել»։

Ածական

1. (հին) հոժար, հոժարամիտ, փութեռանդ
2. աշխույժ, թեթև, արագ

Հոմանիշներ

1. տե՛ս սահուն
2. տե՛ս հոժար

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
կամահորդոր մարտիրոսահորդոր բքահորդոր բազմահորդոր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ urging, exhorting, fast, swift, nimble գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ быстрый (ru) ‎(bystryj), живой (ru) ‎(živoj), бойкий (ru) ‎(bojkij) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

հորդոր 2

Գոյական

1. խորհուրդ՝ խրատ՝ խրախուսանք, որով մեկին տրամադրում են մի բան անելու, հորդորանք

Հոմանիշներ

1. հորդորանք, խորհուրդ, խրատ, խրախուսանք, մխրախույս, հորդորակ, հորդորմունք, հորդորություն, հորդորում

Արտահայտություններ

1. հորդոր կարդալ - հորդորել

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ urging, appeal, exhortation գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ наставление (ru) ‎(nastavlenije), нотация (ru) ‎(notacija), увещевать (ru) ‎(uveščevatʹ), читать нотации (ru) ‎(čitatʹ notacii) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։