հորձանուտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɔɾd͡zɑˈnut]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ յորձանուտ
վանկեր՝ հոր•ձա•նուտ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- րտեղ հորձանք կա, հորձանքոտ
- հորձանք կազմող, հորձանք տվող ◆ Հորձանուտ ալիք։
Գոյական
- գետի մեջ՝ հորձանք եղած տեղը, ջրապտույտ
- (փխբ․) իրադարձությունների՝ դեպքերի և այլնի բուռն զարգացման բովը՝ ոլորտը՝ միջավայրը
- մարդկանց խուռներամ շարժում՝ անցուդարձ
- զգացումների՝ մտքերի բուռն հոսանք՝ արթնացում
Հոմանիշներ
խմբագրել- հորձանքոտ, հոսանուտ
- տե՛ս հորձանապտույտ
- տե՛ս ալեկոծություն
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։