Հայերեն դարձվածք

  1. անցնել (սոսկ իբրև հուշ մնալ) ◆ Որ երբ անցնի պահն այս վսեմ,/ Դառնա սխրանքը հիշատակ, / Ով հո՜ւշ դառնա կռիվը սև...: (Գևորգ Էմին) ◆ Մոտիկ անցյալի դառնությունները, վերքերը ի վերջո պիտի սպիանան ր հուշ դառնան: («Ն») ◆ Այդ դժվարությունները այլևս պատմության տխուր հուշերեն դարձած են: («Զ»)

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։