Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ հու•սաս•տեղ 

  1. հույսի տեղ, որտեղից մի բան ստանալու հույս՝ ակնկալիք կա ◆ Քառասնաջուրը ժողովրդի հուսատեղն է։ (Ակսել Բակունց)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։