հուրծալ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [huɾˈt͡sɑl]
վանկեր՝ հուր•ծալ
Բառակազմություն խմբագրել
Գոյական
- (նորբ․)կրակի կարմիր գույնի ծալքեր ունեցող ◆ Եկան քուրմերը շարքով, իրենց հուրծալ շորերի Շրշյունները խառնելով իրենց բռնած ջահերի կրակների շրշյունին։ Լյուդվիգ Դուրյան
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։