Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ հո•քո•վեր 

  1. Համշեն՝ կենդանի, ողջ ◆ Դահա մեռած չեր՝ հօքօվէր էր։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։