Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ հո•քո•վեր 

  1. Համշեն՝ կենդանի, ողջ ◆ Դահա մեռած չեր՝ հօքօվէր էր։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։