Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hpɑkɑn bɑʁɑˈd͡zɑjn]

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) այն բաղաձայնները, որոնք արտաբերվում են առանց արտասանական երրորդ փուլի՝ պայթման, ինչպես՝ ռուս․ м-ն և н-ն բառավերջում (дом, стан), կամ նույն արտասանության տեղը ունեցող հնչյունի հետ կից գործածվելիս (комуна, հմմտ․ հայ․ բամբ)

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. հպվող բաղաձայն

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։