հռետոր

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [hrɛˈtɔɾ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հռետոր

վանկեր՝ հ(ը)•ռե•տոր 

Ստուգաբանություն

Փոխառություն՝ հունարեն ρήτωρ:

Գոյական

1. ճառ ասող մարդ, ճառախոս
2. հռետորության արվեստին հմուտ անձ, գեղեցիկ ճառ արտասանող մարդ

Հոմանիշներ

1. ճարտարախոս, ճարտարաբան, ճարտասան, պերճախոս, պերճաբան, ոսկեբերան, պայծառախոս, պայծառաբան, ճոխախոս, ճոխաբան, հռետորաբան, հրաշաբան, գեղեցկախոս, գեղեցկաբան, գեղախոս, գեղաբան, (հնց․)՝ կորովախոս, կորովաբան, քաջախոս, քաջաբան, քաջախոսնակ, հորդախոս, հորդաբան, հորդասաց, վսեմաբան, տրիբուն
2. ճառախոս, բանախոս, ատենաբան, ատենախոս, բեմախոս, բեմասաց

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ speaker գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ оратор (ru) ‎(orator) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։