հռետոր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hrɛˈtɔɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հռետոր
վանկեր՝ հ(ը)•ռե•տոր
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն՝ հունարեն ρήτωρ:
Գոյական
- ճառ ասող մարդ, ճառախոս
- հռետորության արվեստին հմուտ անձ, գեղեցիկ ճառ արտասանող մարդ
Հոմանիշներ
խմբագրել- ճարտարախոս, ճարտարաբան, ճարտասան, պերճախոս, պերճաբան, ոսկեբերան, պայծառախոս, պայծառաբան, ճոխախոս, ճոխաբան, հռետորաբան, հրաշաբան, գեղեցկախոս, գեղեցկաբան, գեղախոս, գեղաբան, (հնց․)՝ կորովախոս, կորովաբան, քաջախոս, քաջաբան, քաջախոսնակ, հորդախոս, հորդաբան, հորդասաց, վսեմաբան, տրիբուն
- ճառախոս, բանախոս, ատենաբան, ատենախոս, բեմախոս, բեմասաց
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։