Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ հ(ը)ռթ•կիլ 

  1. Սեբաստիա, Կարին՝ հյուրերի ներկայությամբ երես է առել՝ անկարգություններ (երեխայի մասին) ◆ Կարոն հռթկել էր, ինչ օր կըսէին անգամ չեր էնե, տիօր հայլին չջարդեց, չհանգշավ։ (Ձեռագիր)
  2. ուրախությունից խենթանալ, իրենից դուրս գալ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։