հռչակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hrt͡ʃʰɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հռչակ
վանկեր՝ հ(ը)ռ•չակ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Բնաձայնական կազմություն՝ -ակ ածանցով։
Գոյական
- բարի անուն, համբավ, փառք
- (հնց․) լուր, տեղեկություն
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե՛ս հռչակվել
Արտահայտություններ խմբագրել
- հռչակ ստանալ - հռչակվել
- հռչակի արժանանալ՝ հասնել - մեծ անուն հանել, փառքի արժանանալ
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։