հրապարակախոս
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɾɑpɑɾɑkɑˈχɔs]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հրապարակախօս
վանկեր՝ հ(ը)•րա•պա•րա•կա•խոս
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- ած հրապարակախոսությամբ զբաղվող անձ
- (հնց․) հրապարակով՝ հասարակության համար և քաղաքական- հասարակական թեմաներով խոսող՝ ճառասաց (պուբլիցիստ)
Հոմանիշներ խմբագրել
- հրապարակագիր, հրապարակաբան
- տե՛ս ճառասաց
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։