Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հրավառութիւն
վանկեր ՝ հ(ը)•րա•վա•ռութ•յուն
Գոյական
ճրագներն վառելը, ճրագալույց
քաղաքը՝ շենքը և այլն տոնականորեն լուսավորելը՝ լույսերով զարդարելը
գույնզգույն հրթիռներ արձակելով լույսերի խաղ ստեղծելը տոների առթրվ, հրախաղություն
(նորբ․ ) համատարած լուսահեղեղ, հրախաղություն
(փխբ․) ջերմություն
հրավառ լինելը
(փխբ․) (բնստ․) որևէ բանի բուռն արտահայտություն՝ դրսևորում ◆ Գովեստների հրավառություն։
կրակավառություն, բոցավառություն
հրահանդես, հրախաղ, հրախաղություն
տե՛ս ճրագալույց
Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան , Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2 ։
Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։