Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հրաւիրակ

վանկեր՝ հ(ը)•րա•վի•րակ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. նա, որ տանտիրոջ կողմից գնում է հրավիրելու, կոչնական (2), խնդրանք
  2. նա, որ հրավիրում է՝ կանչում է մի տեղ
  3. եղանակի տեսակ, որ նվագում են հյուրեր հրավիրելիս

Ածական

  1. հրավիրելուն հատուկ, հրավիրական

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. կոչնական, խնդրակ, հրավիրատուն, օրոն (հնց․), (գվռ․)՝ կանչող, ձայնող
  2. տե՛ս հրավիրական

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել