հրել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɾɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հրել
վանկեր՝ հ(ը)•րել
Ստուգաբանություն
խմբագրելԹերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *pēr- «խփել» արմատից. հմմտ. լատիներեն premo «սեղմել, հրել, ճնշել», ռուսերեն переть (пру) «մղել, հրել, ճնշել, սեղմել, խցկվել»), այլև հայերեն հարկանեմ (կատարյալ՝ հարի), հարում։
Բայ
- կտրուկ շարժումով դիպչելով մեկին կամ մի բանի՝ իրենից հեռացնել, բոթել
- թեթև հարվածով մեկին նշան անել՝ ուշադրությունը մի բանի վրա հրավիրել
- հենվելով մի բանի՝ ուժով մղել՝ շարժել որոշ ուղղությամբ
- (սպորտ․) ուսերին հավասար պահելով՝ կտրուկ շարժումով բարձրացնել գլխից վեր (ծանրաձող, քար և այլն)
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։