Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ հ(ը)•րեշ•տա•կա•մորթ 

  1. Արարատյան, Ղարաբաղ, Ղազախ՝ առանց հիվանդանալու հանկարծ մեռնելը` հանկարծամահ լինելը
  2. սատկելու մոտ անասունին մորթելը ◆ Խի՞ են խոկում մսից, հրեշտակամորթ ա, կեր Սահակ Ամատունի

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։