Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հրիտակ

վանկեր՝ հ(ը)•րի•տակ

Ստուգաբանություն

Թերևո իրանական փոխառություն, բայց բուն աղբյուրը հավաստված չէ։

(հին) կտակով որպես ժառանգություն թողնված ունեցվածք
(փխբ․) ժառանգություն, ժառանգաբար փոխանացված հատկություն
(իրավ․) ժառանգական իրավունքով նախատեսված է, որ կտակարարն իրավունք ունի կտակի ժառանգին հանձնարարելու որևէ պարտավորության կատարում (հրիտակ) մեկ մի քանի անձանց օգտին, որոնք իրավունք են ձեռք բերում պահանջելու այդ պարտավորության կատարումը

Բաղադրյալ բառեր
հրիտակակատար

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։