Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ձա•ձել 

  1. տախտամած, որի վրա շերամի որդն են կերակրում, կամ ել միրգ են չորացնում ◆ Էրգու ձաձել խընձոր չօր ունի։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։