Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ձա•ձել 

  1. տախտամած, որի վրա շերամի որդն են կերակրում, կամ ել միրգ են չորացնում ◆ Էրգու ձաձել խընձոր չօր ունի։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։