ձայնալար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [d͡zɑjnɑˈlɑɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ձայ•նա•լար
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- երաժշտական գործիքի լար
- կոկորդի կողքային պատերին գտնվող երկու առաձգական ծալք, որոնց տատանումներով առաջանում է ձայնը, ձայնածալ
Հոմանիշներ խմբագրել
- ձայնածալ, ձայնածալք, ձայնակապան, կոկորդալար (կոկորդի կողքային պատերին գտնվող երկու առաձգական ծալք, որոնց տատանումներով առաջանում է ձայնը)
Արտահայտություններ խմբագրել
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։