ձայնային հետախուզություն

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [d͡zɑjnɑjin hɛtɑχuzutʰˈjun]

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բացատրություն

  1. (ռազմ․) հակառակորդի անդիտարկելի կրակող մարտկոցների (հրանոթների, ականանետների, հրթիռների արձակման կայանքների, հրետանու) մասին տեղեկությունների ձեռքբերում ըստ դրանց կրակոցի ձայնի ձայնաչափական սարքերի միջոցով, հրետանային գործիքային հետախուզության բաղադրիչ մասը


Աղբյուրներ խմբագրել

  • Լ.Վ. Քոթանջյան, Ս.Ե. Ներսիսյան, Հայերեն ռազմական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, 2006 — 408 էջ։