ձայնառություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [d͡zɑjnɑrutʰˈjun]
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲացատրություն
- (երաժշտ․) բասում երկարատև ձգվող կամ բազմիցս կրկնվող հնչյուն, որի ժամանակ վերևի ձայները շարունակում են իրենց շաղկապված և օրինաչափ շարժումը տարբեր ակորդներ կամ կոնտրապունկտող ձայներով, անկախ նրանից, թե այդ բասային հնչյունը մտնում է վերևի ձայներում հնչող ակորդի մեջ, թե` ոչ
Թարգմանություն
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։