ձայնավորների ներդաշնակություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [d͡zɑjnɑvɔɾnɛɾi nɛɾdɑʃnɑkutʰˈjun]

Բացատրություն

1. (լեզվբ․) ձայնավորների առնմանության տեսակներից մեկը, որ բնորոշ է հիմնականում թուրքական ինչպես և մոնղոլական, ուգրո-ֆիննական, տունգու-մանջուրական և հնասիրական մի շարք լեզուների

Հոմանիշներ

1. ձայնական ներդաշնակություն
2. ձայնավորների դաշնակավորություն

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝ гармония гласных (ru) ‎(garmonija glasnyx), сингармонизм (ru) ‎(singarmonizm)
• անգլերեն՝ vowel harmony, harmony of vowels, vocalic harmony
• ֆրանսերեն՝ harmonie vocalique, harmonisation
• գերմաներեն՝ Vokal harmonie, assimilatorische Umfärbung, Harmonisierung

Աղբյուրներ

• Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։