ձայնը փորը գցել

Հայերեն դարձվածք

1. լռել, ձայնը կտրել ◆ Դրա համար էլ՝ ձենը փորը գցեց, սուս կացավ։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Մյուսներն էլ շուն դառան, ձենըները փորըները քցեցին: (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Շատ հեռու տարածություն կտրելով՝ լռվում, պապանձվում (էին), ձայն ու ձունը փորը գցում: (Պերճ Պռոշյան) ◆ Սուս, մունջ՝ իր ձենը փորը քաշում: (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Մշակ զձեն [ըզձեն] կը թալե փոր... կէրթա ուր [«իր»] տեղ նստի։ ◆ - Իսկ վա՛րը լո՜ւռ, կատաղի գետն անգամ փորն է քաշեր իր ձայնը: Լևոն Շանթ
2. ծանր խոսել, ձայնը բարձրացնել ◆ - Հրես բարաթը կտանեմ դատարան, հորդ տունը վեր կգրեմ, սպառնաց ձայնը փորը գցած, որ ասածը երևի մարդ չլսի։ Ստեփան Զորյան ◆ - Դու քնուկ են,- ասում է նա՝ ձայնը փորը գցած: Ստեփան Զորյան
3. լռել, չհակառակվել. չբողոքել ◆ - Թուրքը քո ախպորն սպանեց, տավարդ հանդիցը քշեց, տարավ՝ ձենդ փորդ էիր քցում, ո՞ւմ գնաս։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Ինոր [«նրա»] հառեջ ձեն ուրանց [«իրենց»] կը թալին ի փոր:

Աղբյուրներ

1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։