Հայերեն դարձվածք

  1. անարձագանք մնացած կոչ, հորդոր, խրատ ևն ◆ - Իմ բոլոր աշխատանքը, իմ քարոզներն ու հանդիմանությունները եղել են «ձայն բարբառոյ յանապատի»: (Մուրացան) ◆ Այն ամեն խնդիրներուն վրա որոնք ուշադրություն կը հրավիրեն, զանոնք ընդունված տեսնելու միամտությունը չունինք. ձայն բարբառոյ յանապատին ավելի քան երբեք այժմեություն մըն է։ (Գրիգոր Զոհրապ) ◆ Այդ երկնաձիր քու քանքարը ի՞նչ օգուտ, / Թե խոսածըդ անապատի բարբառ է։ Ռափայել Պատկանյան ◆ Հայոց սուրբ լեզուն / Դարձեր է արդեն ձայն անապատի, / Ես դեռ կը գրեմ, չեմ գիտեր որո՞ւն։ Մուշեղ Իշխան ◆ Միություն քարոզած էր խուլերու։ Անապատի մեջ խոսած, ինք ըսած, ինք լսած էր։ Մկրտիչ Կորյուն

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։