Հայերեն դարձվածք

  1. դեպի իրեն ձգելու, հրապուրելու հատկություն ◆ Յուրահատուկ, անբացատրելի ձգողական ուժ ուներ. նրա հետ հանդիպման առաջին իսկ վայրկյանից արդեն դժվար էր նրանց կտրվել։ ◆ Դերերը շրջված ըլլալ կը թվեին։ Մագալին [Մակալին] կը գիտակցեր քաշողական իր հմայիչ ույժին: Պողոս Գյուբելյան

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։