Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ձեթ•վե•թե•լիք 

  1. պարգև, որ տալիս է մեկը, երբ ստանում է մի թանկագին բան կամ լսում որևէ ուրախալի լուր

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։