ձեռացագիր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [d͡zɛrɑt͡sʰɑˈɡiɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ձե•ռա•ցա•գիր
Գոյական
- ձեռքով գրելու ամեն մեկին հատուկ ձևը, տառերը գրելու յուրահատկությունը
Հոմանիշներ
խմբագրել- ձեռագրություն
- տե՛ս բնագիր
- գրչագիր, մագաղաթ (ձեռքով գրված գրքի, մատյան)
- տե՛ս ձեռացագիր
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։